શ્રાવણના પહેલા સોમવારે જાણીલો આ 1 વાત, બનશો સુખી અને જિંદગીભર ધનવાન…

શ્રાવણ સોમવારની કથા મુજબ અમરપુર શહેરમાં એક ધનવાન વેપારી રહેતો હતો. તેમનો ધંધો દૂર દૂર સુધી ફેલાયેલો હતો. શહેરના તમામ લોકો વેપારીને માન આપતા હતા. આ બધું હોવા છતાં, વેપારીને અંતઃકરણથી ખૂબ જ દુઃખ થયું કારણ કે તે વેપારીને કોઈ પુત્ર નહોતો.

દિવસ-રાત, આ એક જ ચિંતા તેને સતાવતી હતી. તેમના મૃત્યુ પછી, તેમનો વિશાળ વેપાર અને સંપત્તિ કોણ સંભાળશે? પુત્ર પ્રાપ્તિની ઈચ્છાથી વેપારી દર સોમવારે ભગવાન શિવની ઉપાસના કરતો હતો. સાંજે, વેપારી શિવ મંદિરમાં જતા અને ભગવાન શિવની સામે ઘીનો દીવો પ્રગટાવતા.

તે વેપારીની ભક્તિ જોઈને એક દિવસ પાર્વતીએ ભગવાન શિવને કહ્યું, ‘હે પ્રાણનાથ, આ વેપારી તમારો સાચો ભક્ત છે. કેટલા દિવસોથી તે આ સોમવારનું વ્રત અને નિયમિત પૂજા કરે છે. ભગવાન, તમારે આ વેપારીની ઈચ્છા પૂરી કરવી જોઈએ.’ ભગવાન શિવે સ્મિત સાથે કહ્યું, ‘હે પાર્વતી! આ સંસારમાં દરેક વ્યક્તિને તેના કર્મ પ્રમાણે ફળ મળે છે. જીવો જે પણ ક્રિયાઓ કરે છે, તેનું પરિણામ એ જ મળે છે.’

આમ છતાં પાર્વતીજી સંમત ન થયા. તેણે વિનંતી કરી અને કહ્યું, ‘ના પ્રાણનાથ! તમારે આ વેપારીની મહત્વાકાંક્ષા પૂરી કરવી પડશે. આ તમારા વિશિષ્ટ ભક્ત છે. દર સોમવારે તમે વિધિવત ઉપવાસ રાખો છો અને તમારી પૂજા કર્યા પછી, તમને ભોજન અર્પણ કર્યા પછી, તમે એક સમયે ભોજન લો છો. તમારે તેને પુત્ર થવાનું વરદાન આપવું પડશે.’ પાર્વતીની વિનંતી જોઈ ભગવાન શિવે કહ્યું, ‘તમારી વિનંતી પર હું આ વેપારીને પુત્ર થવાનું વરદાન આપું છું. પરંતુ તેનો પુત્ર 16 વર્ષથી વધુ જીવશે નહીં.’ તે રાત્રે ભગવાન શિવે તે વેપારીને સ્વપ્નમાં દર્શન આપ્યું અને તેને પુત્ર પ્રાપ્તિનું વરદાન આપ્યું અને કહ્યું કે તેનો પુત્ર 16 વર્ષ સુધી જીવશે.

ભગવાનના વરદાનથી વેપારી ખુશ હતો, પરંતુ પુત્રના ટૂંકા આયુષ્યની ચિંતાએ તે સુખનો નાશ કર્યો. અગાઉની જેમ સોમવારે પણ વેપારીએ વિધિવત ઉપવાસ ચાલુ રાખ્યા હતા. થોડા મહિના પછી, તેમને એક ખૂબ જ સુંદર પુત્રનો જન્મ થયો. પુત્રના જન્મથી વેપારીના ઘરમાં ખુશીઓ છવાઈ ગઈ. પુત્રના જન્મની ધામધૂમથી ઉજવણી કરવામાં આવી હતી. પુત્રના જન્મથી વેપારીને આનંદ ન થયો, કારણ કે તે પુત્રના ટૂંકા જીવનનું રહસ્ય જાણતો હતો. આ રહસ્ય ઘરમાં કોઈ જાણતું ન હતું. વિદ્વાન બ્રાહ્મણોએ તે પુત્રનું નામ અમર રાખ્યું.

જ્યારે અમર 12 વર્ષનો હતો, ત્યારે તેને શિક્ષણ માટે વારાણસી મોકલવાનું નક્કી કરવામાં આવ્યું હતું. વેપારીએ અમરના મામા દીપચંદને બોલાવ્યો અને તેને શિક્ષણ મેળવવા વારાણસી છોડવા કહ્યું. અમર તેના મામા સાથે શિક્ષણ મેળવવા ગયો હતો. રસ્તામાં જ્યાં પણ અમર અને દીપચંદ રાત રોકાતા, ત્યાં તેઓ યજ્ઞો કરતા અને બ્રાહ્મણોને ભોજન કરાવતા. લાંબી મુસાફરી પછી અમર અને દીપચંદ એક શહેરમાં પહોંચ્યા. તે શહેરના રાજાની પુત્રીના લગ્નની ખુશીમાં આખું શહેર શણગારવામાં આવ્યું હતું.

સરઘસ નિયત સમયે પહોંચ્યું, પરંતુ વરરાજાના પિતા ખૂબ જ ચિંતિત હતા કારણ કે તેમના પુત્રનો કાન ખોવાઈ ગયો હતો. તેને ડર હતો કે જો રાજાને આ વાતની ખબર પડી તો કદાચ તે લગ્નની ના પાડી દેશે. આ તેની બદનામી લાવશે. જ્યારે વરરાજાના પિતાએ અમરને જોયો ત્યારે તેમના મનમાં એક વિચાર આવ્યો. તેણે વિચાર્યું કે શા માટે આ છોકરાને વરરાજા બનાવીને રાજકુમારી સાથે તેના લગ્ન કરાવી દેવા.

લગ્ન પછી હું તેને પૈસા આપીને મોકલી દઈશ અને રાજકુમારીને મારા શહેરમાં લઈ જઈશ. આ અંગે વરરાજાના પિતાએ અમર અને દીપચંદ સાથે વાત કરી હતી. પૈસા મેળવવાના લોભમાં દીપચંદે વરરાજાના પિતાની વાત માની લીધી. અમરના લગ્ન વરરાજાના વસ્ત્રો પહેરીને રાજકુમારી ચંદ્રિકા સાથે થયા હતા.

રાજાએ પુષ્કળ ધન આપીને રાજકુમારીને વિદાય આપી. જ્યારે અમર પરત ફરી રહ્યો હતો ત્યારે તે સત્ય છુપાવી શક્યો ન હતો અને રાજકુમારીના પડદા પર લખ્યું હતું, ‘રાજકુમારી ચંદ્રિકા, તમે મારી સાથે લગ્ન કર્યા હતા, હું વારાણસીમાં શિક્ષણ લેવા જાઉં છું. હવે તમારે જેની પત્ની બનવી પડશે તે યુવક છે કાના.

જ્યારે રાજકુમારીએ તેના પડદા પરનું લખાણ વાંચ્યું, ત્યારે તેણે છોકરા સાથે જવાની ના પાડી. બધું જાણીને રાજાએ રાજકુમારીને મહેલમાં રાખી. બીજી તરફ અમર તેના કાકા દીપચંદ સાથે વારાણસી પહોંચ્યો હતો. અમરે ગુરુકુળમાં અભ્યાસ શરૂ કર્યો. અમરની ઉંમર 16 વર્ષની થઈ ત્યારે તેણે યજ્ઞ કર્યો. યજ્ઞના અંતે બ્રાહ્મણોને ભોજન કરાવવામાં આવ્યું અને પુષ્કળ અન્ન અને વસ્ત્રોનું દાન કરવામાં આવ્યું.

રાત્રે અમર તેના બેડરૂમમાં સૂતો હતો. શિવના વરદાન પ્રમાણે નિદ્રામાં જ અમરનો જીવ ઉડી ગયો. સૂર્યોદય સમયે અમરને મૃત જોઈને મામા રડવા લાગ્યા અને મારવા લાગ્યા. આજુબાજુના લોકો પણ એકઠા થઈ ગયા અને શોક વ્યક્ત કરવા લાગ્યા. ભગવાન શિવ અને માતા પાર્વતીએ પણ માતાના રડવાનો, વિલાપ કરતા અવાજો સાંભળ્યા. પાર્વતીએ ભગવાનને કહ્યું, ‘પ્રાણનાથ! હું તેના રડવાનો અવાજ સહન કરી શકતો નથી. તમારે આ વ્યક્તિનું દુઃખ દૂર કરવું જોઈએ.’

જ્યારે ભગવાન શિવ પાર્વતી સાથે અદૃશ્ય સ્વરૂપમાં નજીક આવ્યા અને અમરને જોયા, ત્યારે તેમણે પાર્વતીને કહ્યું, ‘પાર્વતી! તે એ જ વેપારીનો પુત્ર છે. મેં તેને 16 વર્ષની ઉંમરે વરદાન આપ્યું હતું. તેનું જીવન સમાપ્ત થઈ ગયું છે.’ પાર્વતીજીએ ફરીથી ભગવાન શિવને વિનંતી કરી, ‘હે પ્રાણનાથ! તમે આ છોકરાને જીવિત કરો. નહિ તો તેના માતા-પિતા પુત્રના મૃત્યુથી રડતા રડતા પોતાનો જીવ આપી દેશે.

આ છોકરાના પિતા તમારા પરમ ભક્ત છે. વર્ષોથી, તે તમને સોમવારે ઉપવાસ કરતી વખતે ભોગ ચઢાવે છે.’ પાર્વતીની વિનંતી પર, ભગવાન શિવે છોકરાને જીવંત રહેવાનું વરદાન આપ્યું અને થોડીવારમાં તે જીવતો થયો. સોમવારના ઉપવાસથી વેપારીના ઘરે ખુશીઓ ફરી વળી. શાસ્ત્રોમાં લખ્યું છે કે જે સ્ત્રી-પુરુષ સોમવારે વ્રત રાખે છે અને વ્રત કથા સાંભળે છે, તેમની તમામ મનોકામનાઓ પૂર્ણ થાય છે.